среда, 21 сентября 2011 г.

"Xərçəngə qalib gəlmiş telefon nömrəsi"

Bu gün sənin nömrəni silmək istədim. Bacarmadım. Əslində sənsizliyə artıq öyrəşmişəm. Daha yadıma da az-az düşürsən. Xatirələr də yavaş-yavaş silinməyə başlayır. Amma bu nömrə. Bir nömrənin mənə bu qədər əziyyət verəcəyini təsəvvür eləyə bilməzdim. Elə bil sən öz gözəl gözlərinlə bu rəqəmlərin arasından mənə baxırsan. Bir vaxtlar daim görməyə can atdığım o gözlər. Onlar daha yoxdurlar. Bəlkə də bu nömrə, səni incitdiyimə görə, mənə cəhənnəmdə bütün əzab atraksiyonlarından sərbəst istifadə edə bilməyimçün veriləcək kartın şifrəsidir. Bu nömrə mənim əzab kodumdur. Və mənim kodlaşdırmada səhvə yol vermək kimi bir üstünlüyüm yoxdur.
Mən dörd divar arasında sıxıldığım zaman, xərçəngin qısqacları da sənin döşlərini daha möhkəm sıxmağa başlamışdı. Bəlkə də bu taleyin bizə lütfü idi, axı mənim səni bu vəziyyətdə görməyimi əsla istəməzdin. Amma mən sənin yanında ola bilmədim. Bəlkə də bunu özün də bilmirdin amma sənin gözəlliyin mənə güc verirdi. İndi mən gücsüzəm.
Və budur xərçəng bu qədər gözəl bir məxluqu məhv eləməyi qərara almışdı. Və biz uduzduq. Mən səni qoruya bilmədim. Xərçəng bizə qalib gəldi. Daha sənin o səma rəngli gözlərin, gözəl üzün, ağlı başdan alan gülüşün yoxdur. Artıq məndə sənə aid heç nə qalmayıb. Yalnız xərçəngə qalib gəlmiş bu telefon nömrəsi. 

Комментариев нет:

Отправить комментарий